وبلاگ اختصاصی امیر حسین قاسمی
این وبلاگ در مورد همه چیز می باشد.وبلاگ اختصاصی امیر حسین قاسمی
این وبلاگ در مورد همه چیز می باشد.آمین یا رب العالمین.
بروردگـارا
در پناه مهـربانی توسـت کـه می توانم شکـر نعمتهایت را به شایستگـی انجام دهـم
و آینه غبار گـرفته جانم را تطـهیر نمایم و با طنین زمـزمه هـای نامت درتکـرارهـای
عاشقـانه به آنجـا رسـم که لحظـه به لحظـه قامـت خـویش را در برابرت بشکـنم
و سجـده هـای بسـیار گـزارم و در طـواف این تسبیح هـای عـارفانه طـریق
هـدایت بجـویم و بخـواهم تا مـرا از بازیچـه تباهـی و گـناه حفـظ گـردانی ...
الهی
اگـر می آزمـایی ، تـوان و تحـمل و صبـرم را زیاد کـن
اگـر میآمـوزی ، ادراکـم را وسـعت ده
اگـر میبخشـایی ، ظـرفیتم را افـزایش ده
اگـر می سـتانی ، گـوهر کمـالی ارزانی کـن
و اگـر می رهـانی
خـدایا حتی لحـظه ای مـرا به حـال خـود رهـا مکـن ...
خـدایا مـرا وسـیله ای برای صلـح و آرامـش قـرار ده
بگـذار هـر جا تنـفر هسـت ، بـذر عشـق بکـارم
هـرجا آزردگـی هسـت ببخشایم
هـرجا شـک هسـت ایمـان ، هر جـا یأس هسـت امـید
هر جـا تاریکـی اسـت روشـنایی
و هر جـا غـم جاری اسـت شـادی نثـار کـنم
الـهی توفیقـم ده کـه بیـش از طلـب همـدردی ، همـدردی کـنم
زیـرا در عطا کـردن اسـت کـه می سـتانیم
و در بخشـیدن اسـت کـه بخشـنده می شـویم
و در مـردن اسـت کـه حیـات ابدی می یابیم ...
مــرا بـیـامــوز پیــوســتـه تــو را بجــویــم
و هــمـواره بـه عـنــوان یـگــانه پــناهــم
بــه تـو رو کــنـم ...
درباره ی نماز.
((سلام دوستان خوب من.امیدوارم که حالتون خوب باشه.
در این وبلاگ سعی کردم مسائل خوب جالب رو قرار بدم.
امیدوارم لحظات خوشی را با گشت و گذار در این وبلاگ سپری کنید.نظر یادتون نره.))
((معنای نماز))
نماز یعنی عملی مرکب از قیام و قعود ،رکوع و سجود ،ذکر و دعا و قران که با شرایط و کیفیت خاصی خوانده می شود .
..............................................
. به نظر من کسی که نماز نخواند آدم نیست !!! تعجب نکنید آدم بودن به داشتن هیبت و چهره آدمی نیست بلکه همانطور که در مقاله حدیث 1 عرض کردم ما به زمین آمدیم تا game over نشویم یعنی آیه شریفه ما خلقت الجن و النس الا لیعبدون دلالت بر این دارد که یکی از مصادیق بندگی نماز است که ترک آن موجب کفر است یعنی چون عدم خواندن نماز هیچ لذتی ندارد و مثل گناهایی که همه ما ختمشیم نیست و به همین دلیل این موجب کفر میشود که دلیل نخواندن آن سبک شمردن نماز است که همانا سبک شمردن آن سبک شمردن آمر آن است که او خداست و سبک شمردن خدا کفر است یعنی عملا روی موجودیتش سرپوش میگزارد و وجود ذات اقدس اله را انکار میکند که گناهی از آن بزرگتر نیست حتی گناهان که به فحشا معروف است و برای آن در بلاد اسلامی حد تعیین شده است به این شدید العقابی نیست . به هر حال اگر میخواهیم برای خدا و مولامون شمشیر از رو ببندیم و با او- که همانا هستی ما از اوست- جنگ کنیم نماز نخوانیم چون همانا ترک نماز سحه گذاشتن رو موجودیت خدا است و این راه به
ترکستان است نه به راه رستگاری آری درست است که خدا میفرماید : قد افلح مومنون- الذین هم فی صلاتهم خاشعون ... والذین هم علی صلاواتهم یحافظون . /?
بارها و بارها درباره اینکه چرا باید نماز بخوانیم وچه اجباری در این موضوع است فکر کردم ولی جوابی نیافتم، از هرکس هم می پرسیدم جواب درستی نمی شنیدم؛ یا اگرجوابی می داد قانع کننده نبود.مثلاً یکی از جوابها این بود که به خاطر این می خوانیم که سپاس گزار نعمتهای خداوند باشیم. در جواب این جمله همیشه این به فکرم می رسید که اگر دعا شکر خوانده شود؛ دیگر نیازی به خواندن نماز نیست. ولی یک روز یک مقاله خواندم و به جوابم رسیدم.
آن مقاله درباره تغییراتی که در دنیای کنونی در حال اتفاق است و مشکلاتی که بشر امروزی را تهدید می کند؛ صحبت می کرد و نیزدرباره یک نیرو یا قوه فوق بشری صحبت می کرد، ازاین نیرو به نام نیروی الهی اسم برده شده بود بااین تعریف که خداوند در این جهان یک قوه ای در اختیار تمام افراد بشرگذاشته؛ این نیرو از منبع الهی سرچشمه می گیرد و مانند نور آفتاب بر همه می تابد و همه رابه یک اندازمستفیض می کند؛ اما این خود ماهستیم که خودرا از این نور محروم می کنیم و به سایه پناه می بریم. این نیرو در اختیار تمام افراد بشر قرار گرفته و همه می توانند از آن استفاده کنند. این نیرو همان وسیله ای است که باعث حل خیلی از مشکلات ما می شود؛ بنابراین هر موقع مشکلی پیش بیاید مایوس و نامید نخواهیم شد. زندگی انسان مؤمن با این نیرو معنا پیدا می کند
بوی مهربانی می آید
جهان سرسبز و خرم گشت از میلاد پیغمبر
منور قلب عالم گشت از میلاد پیغمبر
بده ساقى مى باقى که غرق عشرت و شادى
دل اولاد آدم گشت از میلاد پیغمبر
مـــــژده ایـــدل کــه مـهــیــن آیـت یــزدان آمــد
مــشــعــل راه هـدا خـتــم رســـولان آمـد
تـا زنـــده پـــرچـــم تــوحـیــد بـهـر بـــام و دری
بـهـر نــابـودی اصــنـــام شــتــابـان آمــد
مـسـلـمـیـن را بـده از قـول خــــداونـــد نــویـــد
اشــرف خـلـق جـهـان نـیـر تــابـــان آمـد
.
.
.
اسم تو نور امـید است و صفای سینه هاست
دین تو اسلام عشق است و بدور از کینه هاست
روز میـلادت شدم مست می عرفان تو
آیه شرع است و حق است، خط به خط قرآن تو . .
صادق که اساس دین ازاو شد معمور
بودند ملایک پی امرش مامور
میلاد نبی اکرم بهانه خلقت و قرآن ناطق، امام صادق(ع)
بر شما تبریک وتهنیت باد
شعر هایی در وصف امام حسین (ع)
زندگی چیز دیگری شده است، تا به نامت رسیدهایم حسین!
عشق سوغات کربلاست، اگر مزهاش را چشیدهایم حسین!
هر دلی را به دلبری دادند، هر سری را به سروری دادند
ما که هر وقت گفتهایم خدا، از خدایت شنیدهایم: حسین
از خدایت شنیدهایم که گفت: نقشها ما کشیدهایم اما
«اَحسنُ الخالِقین» از آن روییم که تو را آفریدهایم حسین!
این علمها و این علامتها اینچنین بی دلیل خم نشدند
همهی ما شریک غمهای خواهری قد خمیدهایم حسین!
زینت شانههای پیغمبر! تا شنیدیم ساعت آخر:
دل چگونه بریدی از اکبر، دل از عالم بریدهایم حسین!
تن بی دست ماندهی سقا دیدهای، وای از دلت آقا !
در عوض ما کنار هر آبی عکس دستی کشیدهایم حسین!
بین شرم نگاه عباس و آن دل نازک شما چه گذشت؟
از حرم تا حرم نفهمیدیم ما که هر چه دویدهایم حسین!
روضههای مدینه میخوانیم اول کربلا و میدانیم
از دعاهای مادرت بوده که به اینجا رسیدهایم حسین!
شاعری با نگاه پاییزی به دو چشم بهاریام خندید
چه بگویم که اشک ما از چیست؟ چه بگویم چه دیدهایم حسین!
التماسسسسسسسسسسسسسسسس دعاااااااااااااااااااااااااااااا
هدیه ابوذر...شعر
هدیــه ی ابـوذر بـود آن غـلام ِ سیــاه. وقتـی افتـاد ، تنهـا صدا زد : اربـاب ... مـولا ... آقـا .
از همـان روز ، رو سیـاه هــا جرٲت کردنـد ، حُ س ی ن (ع ) را صـدا بزننـد : اربـاب
اگر تو نبودے ؛ اسم پسرهایمان را چہ می گذاشتیم ؟
اگر تو نبودے ؛ ما بہ کدام خاک سجده می کردیم ؟
اگر تو نبودے ؛ وقت ِ بلا و مصیبت ، یاد کدام حادثہ آراممان می کرد؟
اگر تو نبودے ؛ وقت سختی ، نام چہ کسی ورد زبانمان بود؟
اگر تو نبودے ؛ وقت ناامیدی ، دلمان پی چہ کسی می رفت ؟
اگر تو نبودے ؛ ما نوکر ِ کدام ارباب می شدیم ؟
اگر تو نبودے ؛ محرم براے ما یکی از دوازده ماه بود
اگر تو نبودے ؛ رویاهاے ما کسی را کم داشت
اگر تو نبودے ...
شُـــکر.